زمزمه های یک طلبه

قدیم ترها خوشبختی ساده بود،،
یک ایوان بود و عصرهای جمعه،،
با مادربزرگ و پدربزرگی از جنس عشق،،
ک با یک جانم گفتنشان قند توی دلمان آب میشد،،
قدیم ها بودن ها، بودن در کنار هم،،
نگاه کردن بود، در چشمان هم،،
خلوص و سادگی بود،،
عشق ها واقعی بود،،
غرور نبود،،
قدیم رسم بود ک هروقت قاصدکی را دیدی، آرزویی بکن،،
یادش بخیر قدیما..برای هردردی علاجی
بود،،قدیم ها قابل تکرار نیستند،،
بیا برگردیم ب قدیم تر ها،،
ک همیشه عشق بود و محبت و صفا
با یک بغل دوستداشتنی پراز مهر..